امیر عباس پسر گلم

پسر گلم انگار همین دیروز بود که شما قدم های کوچیکت و رو چشم من و بابا گذاشتی و به زندگیمون رنگ تازه ای بخشیدی عزیزم یادم نمیره ششم تیر ماه هشتاد ونه رو وقتی که برای اولین بار صورت کوچیک وقشنگت و دیدم وای که چقدر خوشحال بودم یادم نمیره اولین دندونی که درآوردی اولین قدمی که برداشتی اولین کلمه ای که گفتی حالا برا خودت مردی شدی به تنهایی غذا می خوری  و به تنهایی بازی می کنی.گل مامان دلم می خواد زودتر بزرگ شدن و مدرسه رفتنت و ببینم چون خیلی به مدرسه علاقه داری همش میگی <میخوام مدسه بیم دس بخونم>از خداوند برات آرزوی سلامتی و موفقیت دارم